Meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling

Niets doen is geen optie!

 

Medewerkers gemeente

Hoe vertelt u betrokkene of ouders dat u uw zorg bij Veilig Thuis meldt?

  

In sommige situaties is een melding bij Veilig Thuis  noodzakelijk. De meeste ouders  of cliënten horen dat liever van u dan van Veilig Thuis. Hierdoor komt de brief of het telefoontje van Veilig Thuis minder onverwacht, en hebben mensen niet het gevoel dat u achter hun rug om te werk bent gegaan.

De mededeling aan ouders, dat u gaat melden, kan moeilijk zijn. Vaak gaat hier echter al een proces aan vooraf, zijn er één of meerdere gesprekken geweest en blijken ouders niet of onvoldoende ontvankelijk voor uw zorg.

Hieronder volgen enkele tips over het informeren van ouders over de melding bij Veilig Thuis.

Ter voorbereiding:

  • Overleg met één van de aandachtsfunctionarissen binnen uw organisatie.
  • Overweeg of er een tolk moet worden ingeschakeld
  • Overleg met Veilig Thuis of uw zorg over het kind als melding kan worden aangenomen.
  • Overleg met Veilig Thuis of het in die specifieke situatie verstandig en veilig is om ouders zelf te informeren over de melding.
  • Overleg met Veilig Thuis hoe u de ouders kunt informeren over de melding en maak indien gewenst een vervolgafspraak met Veilig Thuis.

Het gesprek met de ouder(s) over de melding bij Veilig Thuis

  • Vat uw zorg om het kind zo concreet mogelijk samen voor de ouders.
  • Noem ook, indien van toepassing, kort de stappen die u reeds met de ouders doorlopen hebt.
  • Stel ouders op de hoogte dat u uw zorg over hun kind gaat melden bij Veilig Thuis, vraag geen toestemming.
  • Leg duidelijk uit dat u merkt dat ouders niet dezelfde zorg of oplossing delen als u (of uw instelling).
  • Vertel ouders dat u zich zodanig (ernstig) zorgen maakt, dat het uw verantwoordelijkheid is om daarbij de hulp van Veilig Thuis in te schakelen.
  • Beschrijf Veilig Thuis als een instelling waar iedereen die zich zorgen maakt over kinderen en een vermoeden heeft van kindermishandeling, terecht kan.
  • Laat, indien de situatie dit toelaat, voor ouders de opening vrij om alsnog vrijwillige hulp te zoeken. Maak wel goede afspraken over het terugkoppelen van informatie.
  • Voer het gesprek eventueel samen met een collega.

 

  

Wanneer een cliënt hulp weigert en er zijn wel zorgen betreffende huiselijk geweld en mogelijke slachtoffers probeer dan een nieuwe afspraak te maken, overleg intern met een deskundige collega over de wijze waarop dit het beste kan. Lukt het niet om een nieuwe afspraak te maken of uw cliënt weigert om hulp te accepteren,  schakel dan Veilig Thuis in om advies te vragen of een melding te doen.

Breng de cliënt op de hoogte, ook van een eventuele melding in een persoonlijk gesprek:

  • Leg de cliënt uit wat je gaat doen en waarom je dat gaat doen en breng dit in direct verband met je zorgen! ‘Omdat ik me zorgen maak over... ben ik van plan om’
  • Vraag om een reactie: ‘Wat vindt u er van dat ik...’
  • In geval van een negatieve reactie:
    - kijk of je aan de bezwaren tegemoet kunt komen;
    - lukt dat niet, weeg de bezwaren dan af tegen de ernst van de situatie en kom tot een besluit;
    - wees open over je besluit.

‘Ik heb goed van u gehoord dat u... maar omdat ik me echt grote zorgen maak over uw situatie / de situatie van uw kinderen ga ik toch...’

  • Neem moeilijke besluiten niet alleen: vraag advies aan een medewerker van Veilig Thuis of aan een collega.
  • Leg je acties en besluiten zorgvuldig vast in het dossier.

 

Please publish modules in offcanvas position.