In kaart brengen van signalen betekent:

  • beschrijf wat je ziet en hoort
  • Kijk ook naar de risico- en beschermende factoren (alles wat van invloed is op het welzijn en de gezondheid van de betrokkene)
  • Beschrijf de signalen objectief
  • Trek niet te snel conclusies en ga niet interpreteren
  • Wees voorzichtig. Het zien van signalen hoeft nog niet te betekenen dat er ook werkelijk sprake is van kindermishandeling of huiselijk geweld!
  • Belangrijk: wijzen de signalen overduidelijk op een acuut onveilige situatie? Neem dan direct contact op met AMK of politie, nog voor stap 2!

Ga altijd uit van je eigen deskundigheid. Vertrouw op je kennis, ervaring en intuïtie en neem je gevoel over de situatie serieus.

Je kunt gebruik maken van een risicotaxatieinstrument om de signalen in kaart te brengen.

Jij bent degene die in gesprek gaat met de betrokkene over de signalen die jij zelf of iemand anders heeft waargenomen.Signalen kunnen bij je gemeld zijn door collega's van JGZ, politie, Centrum Jeugd en Gezin, verzorger, mantelzorg, AMW, cliënt, ouders of kind zelf of andere ouders.

De gegevens over de signalen en over de stappen die worden gezet, worden in het dossier vastgelegd volgens de geldende regels in jouw organisatie.

Om te zien hoe belangrijk het is om vragen te stellen: Miep: http://stukonline.com/geen-categorie/stukvideo-miep